مدلسازی و حل مسأله مسیر یابی خودرو چند قرارگاهی، با استفاده از روشهای هوشمند

در این تحقیق به دنبال حل مسأله مسیر یابی خودرو چند قرارگاهی، بااستفاده از شبکه های عصبی می باشیم. مسیر یابی از مهمترین مسائل مطرح در تحقیق در عملیات و در شاخه نظریه گراف است که در صنعت حمل و نقل و بخش خدمات کاربرد فراوانی دارد و بسیاری از مسائل پیرامون ما را در بر می گیرد. در مسائل مسیریابی سوال اساسی این است که هر کدام از سرویس دهندگان کدام یک از سرویس گیرندگان را تحت پوشش قرار دهد و از طرفی ترتیب ارائه سرویس چگونه باشد تا هزینه کل حداقل گردد؟ از آنجایی که مسأله مسیریابی که در این تحقیق بررسی خواهد شد از نوع مسائل np-hard می باشد، الگوریتم های دقیق قادر به حل مسائل مسیریابی در ابعاد بزرگ نمی باشند ویا از نظر محاسباتی بسیار زمان بر می باشند. به همین دلیل الگوریتم های ابتکاری و فرا ابتکاری مورد توجه قرار گرفته اند. همانطور که گفته شد روشی که برای حل این مسأله در نظر گرفته شده است، استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی می باشد. در این تحقیق سعی شده است ابتدا به کمک یک الگوریتم تخصیص هریک از مشتریان به یکی از قرارگاهها تخصیص یابند و درمرحله بعد با مدل کردن هر یک ازقرارگاهها در قالب یک شبکه عصبی مصنوعی هاپفیلد مسیر خودروهای واقع در این قرارگاه مشخص گردد. در نهایت به منظور بهبود جواب و نزدیک شدن به جواب بهینه به کمک الگوریتم lkh مسیر هر یک از خودروها اصلاح می شود. به منظور بررسی عملکرد الگوریتم از میان مسائل موجود در ادبیات موضوع 10 مسأله تک قرارگاهی و 10 مسأله چند قرارگاهی انتخاب و با الگوریتم ارائه شده حل گردید. با توجه به نتایج حاصل شده از این مسائل، الگوریتم پیشنهادی دادای متوسط خطای 3.87 درصد می باشد.